کریستین رونالدو
بیو گرافی بسیار بسیارکامل و جالب و دقیق کریس رونالدو...
بیوگرافی کریستینو رونالدو:
اسم کامل: کریستینو رونالدو دوس سانتوز آویرو
اسم مستعار: کریس/ ران/ رانی/ سلطان اس تی پاور
تاریخ تولد: دوشنبه/ ۵ فوریه سال ۱۹۸۵
محل تولد: فانشال/ پرتغال
قد: ۱۸۴ سانتیمتر (6ft. 1in)
فیلم مورد علاقه: حس ششم
بازیگر زن مورد علاقه: انجلینا جولی
رنگ مورد علاقه: سفید و قرمز
عدد مورد علاقه: ۷
نوشابه ی مورد علاقه: کوکا کولا
رنگ مو/ رنگ چشم: ای روشن/ ای
اصلیت: کریستین (christian) کاتولیک
نام مادر: ماریا دالرس دوس سانتوز آویرو
نام پدر: جوز دینیز آویرو
نام برادر: هوگو آویرو
نام خواهر ها: الما آویرو/ کاتیو آویرو
نام عمو/ دایی: الکس اویرو
تلفن همراه: نوکیا ۶۲۳۰
ماشین ها: پورش (سیلور) / فراری (قرمز)
کریستینو رونالدو هافبک جوان تیم ملی فوتبال پرتغال که در رقابت های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در مقابل ایران از گروه D به میدان رفت و در کسب برد ۲ بر صفر مقابل ایرانی ها سهم به سزایی داشت و بعد به خاطر برخوردش با وین رونی در بازی با انگلستان خبر ساز شد ۲۱ سال پیش در کشور پرتغال متولد شد.
او دقیقا در تاریخ پنجم فوریه سال ۱۹۸۵ (۱۶ بهمن سال ۱۳۶۴) و در حومه شهر فونچال از سانتو آنتونیو پرتغال چشم به جهان گشود.
پدرش کارگر ساختمانی بود و مادرش نیز به امور منزل می پرداخت با این حال او تنها فرزند خانواده اش به شما رنمی رفت. زیرا با وجود کریستینو وهوگو و الما و کاتیاف خانواده ی رونالدو شش نفره بود.
کریستینو از همان سال های کودکی نشان داد که علاقه ی زیادی به توپ دارد. از این رو هر وقت که توپ به دست می گرفت با هم سن و سال هایش سرگرم فوتبال می شد و وقتی در شش سالگی وارد مدرسه شد با دوستان و همکلاسی ها به بازی فوتبال می پرداخت. خانم ((ماریا دوس سانتوز)) یکی از معلمان او در دوران دبستان می گوید:
((خوب به خاطر دارم از همان زمانی که کریستینو دوران دبستان را آغاز کرد خیلی به بازی فوتبال علاقه داشت. او هر گاه که فرصت می کرد در ساعات ورزشی یا اوغات فراغت از درس مشغول فوتبال می شد.
توپ فوتبال جورابی:
معلم کریستینو درست می گوید علاقه ی وی به فوتبال بی حد و حصر بود. خودش می گوید:
((از کودکی علاقه ی زیادی به فوتبال داشتم به همین خاطر وقتی صاحب توپ بودم وقت را هدر نمی دادم و فوری سرگرم بازی می شدم. هر وقت هم که توپی در کار نبود با هر چیزی که شبیه توپ فوتبال بود دست به انجام فوتبال می زدم. شاید باورتان نشود ولی حتی گاهی جورای هایم را از پا در می آوردم و دولنگه جوراب را در هم می کردم تا فرضا توپی درست شود و بتوانم با آن فوتبال بازی کنم...))
حضور در رده ی باشگاهی:
این همه علاقه و شور و شوق نسبت به فوتبال از دید خانواده کریستینو دور نماند به همین دلیل پدرش که متوجه شور و شوق پسرش نسبت به فوتبال شده بود اجازه داد تا در همان سنین کم به صورت جدی و در قالب باشگاهی به فراگیری صحیح فوتبال بپردازد.
لذا این نوجوان با استعداد خیلی سریع مدارج ترقی را در تیم های فوتبال طی کرد تا جایی که در سال ۲۰۰۳ از تیم اسپورتینگ جدا شد و سر الکس فرگوسن مربی منچستر یونایتد که او را کشف کرده بود وی را به عنوان پدیده ای جوان به تیم خود برد.
در این تیم انگلیسی کریستینو که از تکنیک نابی همچون بازیکنان یرزیلی برخوردار است... بیش از پیش توانست خود را در علم حرفه ای فوتبال مطرح سازد.
به همین خاطر بسیاری از کارشناسان وتحلیل گران اعتقاد دارند حضور در منچستر یونایتدبیش از پیش باعث معرفی این بازیکن به دنیای حرفه ای فوتبال شد.
سابقه ی ملی:
اما از لحاظ ملی مسابقات جام ملت های ۲۰۰۴ که در کشور او یعنی پرتغال انجام گرفت.. توانست برای اولین بار این بازیکن خط میانی و خصوصیات خوبش را به جهانیان معرفی کند.
کریستینو رونالدو اگر چه در آن مسابقات همراه تیمش نتوانست فاتح شود و پس از تیم شگفتی ساز یونان تیم دوم شد.. معذالک خصوصیات خوب او از طریق یک تورنمنت مهم نظیر جام ملت ها عیان گشت.
پس از آن کریستینو در رقابت های جام جهانی ۲۰۰۶ با تیم ملی کشورش خوش درخشید.
او انقدر خوب کار کرد که یکی از کاندید های کسب عنوان پدیده جوان جام بود که البته در ای زمینه به تشخیص گروه فنی فیفا لوکاس پودولوسکی مهاجم ۲۱ ساله و جوان آلمان ها گوی سبقت را از وی ربود و کریستینوی جوان دوم شد.
عملکرد کریتینو رونالدو در سال ۲۰۰۶:تعداد بازی های انجام داده: ۳۳
تعداد حضور در ترکیب اصلی از ابتدا: ۲۴
تعداد حضور به عنوان بازیکن تازه نفس و تعویضی:۸
گل زده:۹
پنالتی: -
کارت زرد: ۸
کارت قرمز: ۱
مجموع کل دقایق بازی انجام داده: ۲۲۹۱ دقیقه
فعالیت باشگاهی:فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳: اسپورتینگ لیسبون... ۳ گل زده... ۲۵ بازی
فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴: منچستر یونایتد ۴ گل زده - ۲۹ بازی ( ۵ بازی در لیگ قهرمان)
فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵: منچستر یونایتد... ۵ گل زده و ۳۳ بازی و ۸ گل زده
فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶: منچستر یونایتد.. ۹ گل زده و ۳۳ بازی ( یک گل زده در لیگ قهرمانان اروپا و ۸ بازی اینجام شده)
افتخارات:سال ۲۰۰۴: نایب قهرمان اروپا
سال ۲۰۰۴: قهرمان جام حذفی انگلستان با منچستر یونایتد
سال ۲۰۰۶: برنده ی جام خذفی انگلستان با منچستر یونایتد
سال ۲۰۰۶: عضو تیم چهارم جام جهانی ۲۰۰۶- آلمان.
دوران کودکی کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو در پنجم فوریه سال 1985 در دهکده ی فونچال واقع در جزیره ی مادیرای پرتغال متولد شد. او کوچکترین عضو خانواده ای شش نفره به حساب می آمد و دو خواهر به نام های الما و کاتیا و یک برادر به نام هوگو داشت. مادر کریس "ماریا دولارس دو سانتوس" و پدرش "ژوزه دنیس آویرو" نام داشت. نام دوم کریس رونالدو را پدرش به خاطر علاقه ای که به "رونالد ریگان" رئیس جمهور اسبق آمریکا داشت، رونالدو انتخاب کرد به طوری که این نام یعنی رونالدو نام رایجی در پرتغال به شمار نمی آید البته انتخاب این نام دلایل سیاسی نداشت و "رونالد ریگان" هنرپیشه ی مورد علاقه ی پدر کریس بود. کریستیانو از سه سالگی فوتبال را روی ماسه های مادیرا آغاز کرد و مادر و خانواده اش هم همیشه در روز تولدش به جای اسباب بازی، دوچرخه و کامپیوتر که بچه های معمولی به آن ها علاقه دارند به درخواست خود کریس به او توپ هدیه می دادند و این علاقه ی زیاد کریس کوچک را به فوتبال نشان می داد. کریس پس از وردودش به مدرسه در سن شش سالگی به صورت جدی تری به فوتبال پرداخت. نکته جالب در مورد او این است که در کودکی به او لقب "گریه کن " را می دادند چون وقتی هم سن و سالانش از او در کار های مختلف پیشی می گرفتند، تنها با صدای بلند گریه می کرد. همین خصوصیات حسادت او بود که توانست به کریستیانو رونالدو کمک کند تا فوتبال را به صورت حرفه ای و در بالا ترین سطح یاد بگیرد. هرچند او در مدرسه و خانه تنیس روی میز هم بازی می کرد و در آن مهارت خوبی هم داشت به طوری که یک بار هم می خواست عضو تیمی در این رشته ی ورزشی شود ولی در نهایت تصمیم گرفت که سراغ عشق حقیقی اش یعنی فوتبال برود و آن را پی بگیرد. کریس از کودکی طرفدار باشگاه اس. ال. بنفیکای لیسبون بود ولی تقدیر چنین رقم خورد که او در آینده به تیم اسپورتینگ لیسبون بپیوندد. اولین بازی کریس در تیم آماتور آندورینیا بود که پدرش هم در همین تیم به عنوان تدارکاتچی فعالیت می کرد. در سال 1995، یعنی در ده سالگی کریس، دو باشگاه خوب منطقه ی مادیرا یعنی ماریتیمو و ناسیونال علاقه داشتند او را به تیم خود بیاورند. ماریتیمو که باشگاه بزرگ تر بود به خاطر از دست رفتن قرار ملاقات با "روی سانتوس" مربی آندورینیا، شانس به دست آوردن کریس رونالدو را از دست داد و تیم همسایه یعنی ناسیونال موفق به جذب کریس شد. کریس پس از یک سال بازی در ناسیونال و بردن عنوان قهرمانی رده ی نونهالان، تنها با سه روز تمرین به اسپورتینگ لیسبون پیوست. کریس همیشه رفتن به این باشگاه را مدیون زحمات مادرش می داند. بازی در اسپورتینگ لیسبون بازی در این تیم سختی های خاصی را برای کریس نوجوان به همراه داشت، او از خانواده اش جدا بود و تنها راه ارتباط او با خانواده اش، تماس های تلفنی بودند که او را به خانواده اش نزدیک می کردند. سایر بازیکنان تیم همواره کریس را به خاطر لهجه ی مادیرایی اش مسخره و تحقیر می کردند اما کریس با وجود سختی هایی که در این تیم می کشید، راه خود را آرام آرام طی می کرد. مربی اسپورتینگ لیسبون همواره به استعداد ذاتی و هوش فردی در انجام بازی فوتبال تاکید می کرد و رونالدو هم سعی می کرد هرچه استعداد دارد،پرورش دهد و از آن ها به بهترین نحو ممکن بهره ببرد و خود را تبدیل به یک بازیکن حرفه ای فوتبال کند. اما اولین بازی کریس رونالدو با شماره ی بیست و هشت اسپورتینگ در برابر " موریرنسه" بود که کریستیانو در این بازی دو گل زد که شروع خوبی در آلکوچته یا کارخانه ی فوتبال لیسبونی ها به حساب می آمد. برای بازی های قهرمانی جوانان زیر 17 سال به تیم ملی دعوت شد و این بار توسط " ژرارد هولیه" سرمربی وقت لیورپول مورد توجه قرار گرفت. رونالدو در آن موقع 16 سال سن داشت. مدیران لیورپول با جذب کریس رونالدو مخالفت کردند چون اعتقاد داشتند که او جوان است و بازیکن بهتر از او فراوان و این شد که کریس به شیاطین سرخ پیوست تا بلای جان لک لک های آنفیلد شود. جلب توجه سر آلکس فرگوسن و حضور در منچستر یونایتد در تابستان 2003 بود که اسپورتینگ در یک بازی اروپایی مقابل منچستر یونایتد قرار گرفت و با نتیجه ی سه بر یک به پیروزی رسید و کریستیانو رونالدو هم در این بازی خوش درخشید. آن شب، بعد از بازی، همه ی بازیکنان یونایتد از هنرنمایی کریستیانو رونالدو که هم زمان در دو گوش راست و چپ و با هر دو پا می توانست دفاع حریف را به هم بریزد، سخن می گفتند طوری که سر آلکس فرگوسن را راضی کردند تا او را جذب تیم خودشان کند. سر آلکس فرگوسن هم همین نظر را داشت و در ضمن بازیکن شماره ی هفت تیمش یعنی دیوید بکام را با وضع افتضاحی یعنی با زدن کفش خود به پیشانی اش، عملا از تیم اخراج کرده کرده و هوادران تیم را از خودش رنجانده بود. بنابراین فرصت را غنیمت شمرد و از کریس دعوت کرد که با منچستر یونایتد قرار داد امضا کند. قبل از حضور کریستیانو رونالدو، دارن فلچر تنها گزینه برای پوشیدن شماره ی هفت مشهور یونایتد بود اما حالا سر آلکس فرگوسن این جوانک 18 ساله ی پرتغالی را شایسته ی این شماره می دانست. بالاخره کریستیانو رونالدو همراه با جنجال و حاشیه های فراوان با قرار دادی 12/24 میلیون پوندی از تیم راه راه سبز و سفید پوش به جمع شیاطین سرخ آمد. سر آلکس فرگوسن آماده بود که شماره ی هفت افسانه ای تیمش را به او بسپارد ولی کریستیانو رونالدو همان شماره ی بیست و هشت تیم گذشته اش را می خواست و معتقد بود در صورت پوشیدن شماره ی هفت انتظارات و توقعات مردم هوادار یونایتد از او بالا خواهد بود. فرگوسن با وجود این، شماره ی هفت را به این بازیکن تازه وارد داد تا بعد ها جواب اعتماد بزرگش را بگیرد. در واقع جورج بست اولین کسی بود که به شماره ی هفت منچستر یونایتد معنا داد. دیگر شماره ی هفت پشت پیراهن هر کسی دیده نمی شد. او کسی بود که توپ طلای اروپا را هم در این تیم از آن خود کرده بود. بعد از بست نوبت به نا م های بزرگ دیگری نظیر برایان رابسون، اریک کانتونا و دیوید بکام رسید و حالا که دیوید بکامی در کار نبود شماره ی هفت به کریستیانو رونالدو می رسید. هر چند در آن زمان همه فکر می کردند فرگوسن با دادن این شماره به او می خواهد خاطره ی بکام را از یاد ها ببرد. کریس رونالدو قبل از ورود به منچستر یونایتد، از طرف آرسن ونگر سرمربی آرسنال هم دعوت به حضور در تیمش شده بود ولی چون منچستر یونایتد مبلغ گران قیمت تری را پیشنهاد کرده بود، آن ها پاپس کشیده بودند. در فصل 2004-2003 نخستین نمایش جانشین وین رونی برابر بولتون از دقیقه ی 61 بازی شروع شد، کریس گل نزد اما دو پاس گل داد و تماشاگران اولد ترافورد را به وجد آورد و در نتیجه ی برد چهار بر صفر تیمش مقابل تیم رقیب سهیم شد. کریس اوایل کار خود در منچستر یونایتد چند کارت قرمز و زرد دریافت کرد که نشان از ناپختگی این ستاره ی جوان بود. بازی های کریس در روز های نخست برای هواداران بسیار زجر آور و اعصاب خرد کن بود. چرا که بسیار خودخواه و تک رو بود و به بازی تیمی اهمیت چندانی نمی داد. به ویژه آن که منچستر پایه و اساس برنامه های تیمی اش روی حرکات گروهی و تیمی بود و بازی انفرادی در میان آن ها معنایی نداشت هم چنین همان طور که قبلا هم گفته شد کریس رونالدو بسیار زود از کوره در می رفت و در زمین عصبانی می شد. شب زنده داری های او و حضور در کلوب های شبانه هم از دلایل دیگری بود که او را با وجود این که بازیکن مهره و تکنیکی به حساب می آمد، غیر قابل تحمل می ساخت ولی او همیشه تحت حمایت های بی شائبه ی سر آلکس فرگوسن قرار داشت و همه ی این ها کریس را ملزم می ساخت تا روزی پاسخ حمایت های فرگوسن را بدهد. در آگوست 2003، کریس اولین بار با پیراهن سرخ تیم ملی پرتغال در مقابل قزاقستان ظاهر شد و به یورو 2004 رفت ( زمانی که تیم پرتغال فینال را به تیم یونان باخت، گریه کرد و از این که تیمش نتوانست دل هموطنانش را به دست آورد، بسیار ناراحت شد.) و با تیم المپیک پرتغال در المپیک 2004 بازی کرد و با یونایتد هم قهرمان جام حذفی انگلیس شد. کریس رونالدو در 29 اکتبر 2005، هزارمین گل یونایتد را در لیگ برتر انگلستان به ثمر رساند. او در سال 2005 از طرف فیفابه عنوان بهترین فوتبالیست جوان جهان انتخاب شد. کریس تحت نظر فرگوسن پیشرفت های بسیاری کرد. فرگوسن به خاطر او حتی به بازیکن ستاره ی تیمش پشت کرد و زمانی که خبر هایی از درگیری کریس رونالدو و رودفن نیستلروی، دیگر بازیکن منچستر یونایتد، به گوش می سرید و گفته می شد که کریس باشگاه را ترک خواهد کرد، رودفن نیستلروی از تیم خارج شد و قرار داد کریستیانو رونالدو تا سال 2010 تمدید شد. هواداران رفته رفته ارزش رونالدو را درک و او را تبدیل به بازیکن محبوب خود کردند. کریس رونالدو در اولین جام جهانی خود، در سال 2006 در بازی های مقدماتی جام جهانی، زمانی که در تاریخ 7 سپتامبر 2005، تیم ملی پرتغال با تیم ملی روسیه مصاف داشت، تنها چند ساعت قبل از بازی، خبر مرگ پدرش، ژوزه دنیس آویرا راشنید ولی مجبور بود در ترکیب تیمش حضور داشته باشد. او در بازی حضور پیدا کرد و اطمینان داشت که روح پدرش هم در ورزشگاه حاضر بود. بعد از بازی سرآلکس فرگوسن اورا به زادگاهش مشایعت کرد. در همین سال، او از سوی فیفا بیستمین بازیکن برتر تاریخ فوتبال لقب گرفت. دو ماه بعد از خبر مرگ پدرش، او را به همراه مردی دیگر به اتهام آزار جنسی بازداشت کردند ولی کریستیانو خود را از تمامی اتهامات تبرئه کرد و همه ی این مسائل را توطئه ای برای بد نام کردن خود دانست. در همین سال، رونالدو پس از حادثه ی سونامی همراه با هم تیمی هایش، به اندونزی سفر کرد و کارهای خیر خواهانه ای برای مردم آن جا انجام داد و هزینه ی سفر یک پدر و پسرش را که از بازماندگان آن حادثه بودند، برای دیدن بازی های جام جهانی فوتبال تقبل کرد و خانه ای برای آن ها تهیه کرد و سمبل کمک به بازماندگان سونامی نام گرفت. در جام جهانی 2006 ، اولین گل جام جهانی خود را در برابر ایران به ثمر رساند و سپس در مرحله ی یک چهارم نهایی در 8 جولای2006 باعث اخراج هم تیمی خود "وین رونی" در بازی با تیم ملی انگلستان شد. هواداران وین رونی در منچستر انگلیس قیامت به پا کردند و به نشانه ی اعتراض به کریس رونالدو، شیشه های خانه ی گران قیمت او را در منچستر شکستند که همین باعث شد شایعاتی مبنی بر جدایی او از منچستر یونایتد شنیده شود. از آن سو هم "مرچه رومرو"، نامزد اسپانیایی کریس رونالدو از او درخواست می کرد که مدتی از منچستر و منچستر یونایتد دور باشد و کریس هم قصد جدایی از منچستر یونایتد و رفتن به رئال مادرید را داشت اما سر آلکس فرگوسن که همواره او را حمایت می کرد و چون پسر خود او را دوست می داشت، مانع این اتفاق شد. ( سر آلکس فرگوسن، به شدت به کریستیانو رونالدو علاقه مند است و او را همچون پسر خوانده ی خود می داند.) در سال 2006 و قبل از جام جهانی فوتبال، کریس رونالدو با منچستر یونایتد قهرمان جام اتحادیه ی فوتبال انگلستان هم شده بود و در سال 2006 بود که کریس بهترین بازیکن جوان جهان از سوی اتحادیه ی فوتبالیست های حرفه ای شد و هم چنین در همین سال در تیم منتخب لیگ برتر قرار گرفت و بهترین بازیکن ماه لیگ برتر در ماه های نوامبر و دسامبر 2006 هم شد تا افتخارات خود را بیشتر و بیشتر کند. رونالدو همراه با تیم ملی پرتغال، علیرغم حاشیه های اولیه و پیامد های بعدی (به خاطر تحریک داور برای اخراج وین رونی)، در رده ی چهارم جهان قرار گرفت که بزرگترین افتخار او در طول تاریخ فوتبالیست بودنش به حساب می آید. سال 2007 با منچستر یونایتد سال 2007-2006، کم کم موتور گل زنی کریس رونالدو روشن شد و او در لیگ برتر در طی سی و چهار بازی فصل، 17 گل به ثمر رساند. در تنها حضورش در جام اتحادیه ی انگلیس هیچ گلی به ثمر نرساند و در لیگ اروپا هم در 11 بازی، سه گل زد و نتیجه ی تلاش او و هم تیمی هایش در یونایتد به دست آوردن عنوان قهرمانی لیگ برتر در سال 2007 میلادی بود که بعد از سال ها از آن منچستر یونایتد می شد. او و هم تیمی هایش در جام خیریه سال 2007 نیز جام را بالا ی سر خود گرفتند. کریس رونالدو در سال 2007 بهترین بازیکن سال پرتغال شد و عناوینی مانند بهترین بازیکن جوان سال انگلیس، بهترین بازیکن سال انگلیس، بهترین بازیکن سال از نگاه تماشا گران،بهترین مهاجم سال و بهترین بازیکن فصل لیگ برتر را به دست آورد و در تیم منتخب لیگ برتر هم در همین سال حضور داشت ولی در رقابت با کاکای برزیلی برای دریافت توپ طلا، موفقیتی به دست نیاورد و کاکا این جایزه را به خانه برد. اوج پیشرفت کریستیانو رونالدو در سال 2008 با شیاطین سرخ شایسته است قبل از پرداختن به موفقیت های کریس رونالدو در فصل 2008- 2007 اندکی از و روحیه ی با نشاط و توانایی های او بگوییم. کریستیانو رونالدو اولین نفری بود که در تمرینات منچستر یونایتد حضور می یافت و به تمرین و بدن سازی می پرداخت طوری که همواره تعجب هم تیمی هایش را بر می انگیخت. ادوین ون در سار در مورد او می گوید:" او زودتر از همه در تمرینات حاضر می شود، گویی همواره در کمپ زندگی می کند." او همیشه لبخند می زند و شاداب و جذاب است. او در بازی های یورو 2004 و جام جهانی 2006 به عنوان جذاب ترین بازیکن انتخاب شد. روابط او با همه خوب و دوستانه است به خصوص با بچه ها. او با آلبرتو جاردیم، فرماندار زادگاه خود دوست صمیمی است. هرچند که او خیلی در زندگی از دوستان صمیمی برخوردار نبوده است و این مربوط به ذات و شخصیت او می شود که به راحتی کسی را به عنوان دوست صمیمی خود اتنخاب نمی کند و مادر و برادرش را صمیمی ترین دوستان خود می داند. تکنیک را می توان با نگاه به بازی رونالدو تعریف کرد؛ نه فقط در حرکات پا به توپ و دریبل زدن، بلکه در شوت های بیرون پا و نوک پا و دیگر تکنیک هایی که یک بازیکن کامل به آن ها نیاز دارد. سبکی که رونالدو بازی می کندیک نو آوری در دنیای مستطیل سبز به حساب می آید. او یک هافبک است ولی به واقع در منچستر یونایتد هیچ وظیفه یا پست خاصی برای او تعریف نشده است. او به همان اندازه که وظیفه دارد گل بزند، باید گل بسازد و همان قدر که باید دریبل کند، باید پاس بدهد. حرکات او با توپ، پر است از ریزه کاری های زیبا و با ظرافت، پا عوض کردن های او حین نفوذ از کناره ها، پاس های چیپ ناگهانی پشت سر مدافعان، پاس های عمقی دقیق در شرایطی که بدنش وانمود می کند که قصد فرستادن توپ به سمتی دیگر را دارد و بسیاری از حرکات دیگر که او راتبدیل به بازیکنی کرده است که مهار او یعنی مهار تیم. میانگین مسافتی که او در زمین طی می کند، به 11 کیلو متر می رسد البته در بسیاری از بازی ها حتی تا 13 کیلو متر هم می دود و همه ی این ها از او یک بازیکن کامل می سازد. فصل 2008-2007 برای کریستیانو رونالدو یک فصل کاملا رویایی به شمار می آمد. او در این فصل با منچستر یونایتد موفق ترین فصلش را گذراند و توانست در یک فصل 42 گل برای تیمش به ثمر برساند. سی و یک گل در لیگ برتر، هشت گل در لیگ قهرمانان اروپا و سه گل در مسابقات دیگر که این آمار نه تنها برای یک هافبک تهاجمی بلکه برای یک تمام کننده ی کلاسیک هم رویا بود. او در این سال بود که برای دومین بار پیاپی با منچستر یونایتد قهرمان لیگ برتر انگلیس شد و در فینال بازی لیگ قهرمانان مقابل تیم چل